"Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma"
– Wisława Szymborska

Na odejście ludzi nie można się przygotować. Śmierć zawsze jest nie na miejscu i zawsze nie w porę – za szybko, za rano, za nagle. Dopada nas po pracy, przed kąpielą, po obiedzie. Przychodzi w piątek, a przecież mogłaby w poniedziałek. Nie pyta, nie uprzedza, nie dyskutuje. Przychodzi i zostawia ból, ale też wspomnienia. Wspomnienia są największym skarbem, który pozostawiają nam bliscy, odchodzący na wieczny odpoczynek. Za pośrednictwem wspomnień możemy wracać do miłych chwil spędzonych razem. Dzięki nim możemy również w szczególny sposób upamiętnić zmarłych. Dziś chcemy upamiętnić w ten sposób, wspominając zmarłą 7. lipca br. Panią Helgę Kosecką.

Pani Helga była z nami 78 lat. Urodziła się tu i wychowała. Była świadkiem wielu ważnych wydarzeń, które na przestrzeni wielu lat działy się w Osowie Leśnym i bardzo chętnie dzieliła się tą wiedzą i spostrzeżeniami z najmłodszym pokoleniem wsi podczas spotkań np. w Świetlicy Wiejskiej, której była częstym gościem, wszyscy słuchali jej z zapartym tchem i w ten sposób poznawali dzieje naszej miejscowości. Pani Helga niezwykle ciekawie opowiadała te historie - my niejednokrotnie również byliśmy świadkami tych opowieści, które były naprawdę interesujące i wciągające. Swoim odejściem zostawiła nam wszystkim wielką pustkę, którą nie sposób będzie czym- i kimkolwiek wypełnić.

Jak mówił libański pisarz Khalil Gibran "wspomnienie jest formą spotkania", więc Pani Helgo - dziękujemy za wszystkie spotkania i rozmowy. Do zobaczenia!

(Na zdj. Pani Helga podczas spotkania z miejscową młodzieżą, dziennikarzem i opiekunką świetlicy opowiada historię Osowa Leśnego - luty 2017 r.)